Εισαγωγή στο Ορθόδοξο Ισλαμικό δόγμα (Ακίντα): Ορισμός, πηγές και αιρέσεις مدخل لدراسة العقيدة (εισαγωγική μελέτη στο Ισλαμικό δόγμα) عقيدة التوحيد ΚΕΦ.1 από το βιβλίο του Αλλάμα Σέηχ Σάλιχ αλ Φαουζάν Μετάφραση επιμέλεια: Άχμαντ Μ.Ελντίν, www.islamforgreeks.org Τζαμί Σάλαφ ους Σάλιχ Αρ Ραχμάν Αθήνα 1439/2018 الحمد هلل رب العالمين وصلى هللا وسلم على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين أما بعد Το κεφάλαιο αυτό περιέχει τις ακόλουθες ενότητες: 1) Η έννοια της Ακίντα (δόγμα) και η σπουδαιότητα της, στην οποία βασίζονται τα θεμέλια της θρησκείας (Ισλάμ) 2) Οι πηγές της ορθόδοξης Ακίντα (δόγματος) και η μεθοδολογία άντλησης της από τους πρωτορθοδόξους Μουσουλμάνους (Σάλαφ) 3) Λοξοδρομήσεις, πλάνες και αιρέσεις στο δόγμα και μέθοδοι προστασίας 1
[1] Η έννοια της Ακίντα (δόγμα) και η σπουδαιότητα της, στην οποία βασίζονται τα θεμέλια της θρησκείας (Ισλάμ) Γλωσσολογική έννοια της Ακίντα: Η λέξη «Ακίντα» προέρχεται από την λέξη «Άκντ», σημαίνει αυτό που στερεώνεις/δένεις ασφαλίζοντας το. Όταν κάνεις σε κάτι «Άκντ», τότε σημαίνει ότι το στερέωσες, το σταθεροποίησες, στην καρδιά σου και στο μυαλό σου. Συνεπώς, Ακίντα είναι αυτό που πιστεύει κάποιος με σιγουριά. Όταν λέγεται: «Αυτός έχει καλή Ακίντα», αυτό σημαίνει ότι το πιστεύω του είναι απαλλαγμένο από κάθε αμφιβολία. Η Ακίντα είναι η πράξη της καρδιάς, είναι η πίστη της καρδιάς σε κάτι και η επιβεβαίωση γιαυτό. Νομολογική έννοια της Ακίντα: Η νομολογική έννοια της Ακίντα είναι η πίστη στον Αλλάχ, στους αγγέλους Του, στις αποκαλύψεις Του, στους απόστολους/προφήτες Του, στην ημέρα της κρίσης και η πίστη στο θειο διάταγμα (πεπρωμένο). Αυτά είναι γνωστά και ως «Οι πυλώνες της πίστης του Ισλάμ». Η Σαρία απαρτίζεται από δυο κυρίες κατηγορίες: α) θέματα που σχετίζονται με την πίστη, β) θέματα που σχετίζονται με τις πράξεις α) Τα πιστεύω/πίστη: Τα πιστεύω είναι θέματα τα οποία δεν σχετίζονται με τις πράξεις. Για παράδειγμα, η πίστη στην Κυριότητα του Αλλάχ (Ρουμπουμπίγια), η υποχρέωση να τον λατρεύουμε, καθώς και η πίστη στα υπόλοιπα άρθρα της πίστεως, δεν περιέχουν πράξεις (κίνηση με τα μέλη του σώματος). β) Πράξεις: Είναι τα θέματα που σχετίζονται με τον τρόπο που τα πράττουμε. Για παράδειγμα, η προσευχή, η ελεημοσύνη, η νηστεία, και κάθε τι που απαιτεί πράξεις (κίνηση με τα μέλη του σώματος). Πολλές φορές οι πράξεις αυτές καταγράφονται ως δευτερεύοντες, διότι η εγκυρότητα τους βασίζεται πρώτα στην υποχρέωση των 2
θεμάτων πίστεως (και έπειτα να εξωτερικευτούν οι ανάλογες πράξεις). Συνεπώς, το ορθόδοξο δόγμα (Ακίντα) είναι η βάση στην οποία στηρίζεται η θρησκεία και μαζί με αυτό οι πράξεις θεωρούνται έγκυρες. Ο Αλλάχ ο Ύψιστος λέει: ف م ن ك ان ي ر ج و ل ق اء ر ب ه ف ل ي ع م ل ع م ا ل ص ال احا و ل ي ش ر ك ب ع ب اد ة ر ب ه أ ح دا «Όποιος προσδοκεί να συναντήσει το Κύριο του, ας κάνει ενάρετες πράξεις, και να μην αποδίδει συνεταίρους στην λατρεία με τον Κύριο του» {Κοράνι 18:110} Ο Αλλάχ ο Ύψιστος λέει: «Βεβαίως σου έχει κιόλας εμπνευσθεί όπως και σ' εκείνους (τους αποστόλους) που ήσαν πριν από σένα - ότι: "Αν είναι να κάνεις συνέταιρο (ψεύτικες θεότητες, με τον Αλλάχ) θα ματαιωθούν οι πράξεις σου, και θα είστε οπωσδήποτε με τους χαμένους"» {Κοράνι 39:65} Λέει επίσης: ف اع ب د ه للا م خ ل اصا لهه الد ين أ ل ل ل ه الد ين ال خ ال ص «Γι' αυτό να λατρεύεις τον Αλλάχ κι ας είναι ειλικρινής (με πράξεις ειλικρίνειας) η προς Αυτόν λατρεία σου. Πράγματι, η καθαρή (ειλικρινής) θρησκεία πρέπει να είναι μόνο (για χάρη Του) προς τον Αλλάχ» {Κοράνι 39:2-3} Αυτά τα εδάφια και άλλα παρόμοια σε νόημα και θεματολογία, τα οποία είναι αρκετά, δείχνουν ότι οι πράξεις δεν γίνονται αποδεκτές παρά μόνο όταν είναι απαλλαγμένες από το Σίρκ (πολυθεϊσμό). Γιαυτο και οι Απόστολοι/Προφήτες του Αλλάχ έδωσαν βαρύτητα 3
στη διόρθωση του δόγματος των λαών τους. Το πρώτο πράγμα στο οποίο καλούσαν τους λαούς, ήταν η λατρεία (αποκλειστική) προς τον Αλλάχ και η απομάκρυνση από κάθε είδους λατρείας προς άλλους. Ο Αλλάχ ο Ύψιστος λέει: و ل ق د ب ع ث ن ا ف ي ك ل أ همة هرس و ا ل أ ن اع ب د وا ه للا و اج ت ن ب وا ال هطاغ و ت «Έχουμε στείλει σε κάθε έθνος έναν απόστολο, (με την διδασκαλεία στους λαούς τους): "Να λατρεύετε μόνο τον Αλλάχ και ν' αποφεύγετε τον Ταγούτ (τους ψεύτικους θεούς είδωλα, ανθρώπους, αντικείμενα)» {Κοράνι 16:36} Κάθε φορά που ένας Απόστολος του Αλλάχ απευθυνόταν για πρώτη φορά στον λαό του, έλεγε: اع ب د وا ه للا م ا ل ك م م ن إ ل ه غ ي ر ه «Να λατρεύετε τον Αλλάχ. Δεν έχετε άλλο θεό εκτός απ' Αυτόν. (ο Μόνος άξιος λατρείας)» {Κοράνι 7:59,65,73,85} Ο Νώε, ο Χούντ, ο Σάλιχ, Ο Σουάημπ, και όλοι οι Προφήτες δίδαξαν αυτό το μήνυμα στους λαούς τους Ο Προφήτης μας (Ο Μουχάμαντ) صلى هللا عليه وسلم παρέμεινε στην Μέκκα, αρχικά, για 13 χρόνια, καλώντας τον κόσμο στο Ταουχίντ (Μονοθεϊσμό) και στην διόρθωση του πιστεύω, διότι το δόγμα/πίστη είναι η βάση στην οποία στηρίζεται η θρησκεία. Αυτοί που καλούν στο Ισλάμ (ντουάτ) και οι αναγεννητές, σε κάθε εποχή, έχουν παραδειγματιστεί από την μεθοδολογία των Προφητών και των Αποστόλων οι οποίοι ξεκινούσαν καλώντας στο Ταουχίντ (Μονοθεϊσμό) και στην διόρθωση της Ακίντα (δόγματος/πίστης). Μετά από αυτό το βασικό κάλεσμα, περνούσαν στις υπόλοιπες εντολές της θρησκείας. 4
[2] Οι πηγές της ορθόδοξης Ακίντα (δόγματος) και η μεθοδολογία άντλησης της από τους πρωτορθοδόξους Μουσουλμάνους (Σάλαφ) Η Ακίντα είναι Ταουκιφίγια (δηλαδή, περιορίζεται ως πηγή μόνο από την αποκάλυψη του Υψίστου). Δεν καθιερώνεται παρά μόνο με αποδείξεις που αποκαλύπτονται από τον Αλλάχ. Γνώμες και νομολογικές - ερευνητικές ετυμηγορίες (Ιτζντιχάντ) δεν έχουν θέση στο να καθορίσουν το δόγμα. Συνεπώς, οι πηγές του δόγματος περιορίζονται αυστηρά στο Κοράνι (λόγος του Αλλάχ) και στην Σούννα (προφητική παράδοση του Αποστόλου). Αυτό διότι κανείς δεν έχει περισσότερη γνώση για το τι αρμόζει στον Αλλάχ (πως πρέπει να πιστέψουμε σε Αυτόν) και τι όχι, παρά μονάχα ο Αλλάχ. Και έπειτα από τον Αλλάχ, κανείς δεν έχει περισσότερη γνώση για το θέλημα Του, παρά μόνο ο Απόστολος/Προφήτης Του. Γιαυτό και η μεθοδολογία των πρωτορθοδόξων Μουσουλμάνων (Σάλαφ) και των οπαδών τους, όταν αντλούσαν γνώση για το δόγμα, περιοριζόταν αυστηρά στο Κοράνι και στην Σούννα. Γιαυτο και ότι αναφερόταν στο Κοράνι και στην Σούννα σχετικά με τον Αλλάχ τον Ύψιστο, το πίστευαν και έκαναν τις ανάλογες πράξεις. Ότι δεν αναφερόταν στο Κοράνι και στην Σούννα για τον Αλλάχ, το αρνιόντουσαν και δεν το δεχόντουσαν. Γιαυτο το λόγο, δεν είχαν καμία διαφωνία στο δόγμα (Ακίντα). Η Ακίντα τους ήταν μια, ενωμένοι ως μια ομάδα. Και αυτό γιατί ο Αλλάχ έχει αναλάβει να βοηθήσει αυτούς που είναι προσκολλημένοι στο Κοράνι και στην Σούννα, που είναι ενωμένοι στα λεγόμενα τους, στην δογματική τους και στην μεθοδολογία (τήρησης της θρησκείας). Ο Αλλάχ ο Ύψιστος λέει: و اع ت ص م وا ب ح ب ل ه للا ج م يعاا و ل ت ف هرق و «Και κρατηθείτε γερά όλοι σας με το σχοινί του Αλλάχ (το Ισλάμ/Κοράνι) και μη διασπασθείτε» {Κοράνι 3:103} Ο Αλλάχ ο Ύψιστος λέει: ف إ هما ي أ ت ي نهك م م ن ي ه داى ف م ن اتهب ع ه د اي ف ل ي ض ل و ل ي ش ق ى 5
«Όποιος ακολουθήσει, την οδηγία Μου δεν θα παραπλανηθεί κι ούτε θα πέσει στην αθλιότητα. Αλλά όποιος απομακρυνθεί από το Μήνυμα Μου, γι αυτόν, σίγουρα, η ζωή κάτω θα είναι στενόχωρη, και θα μαζευτεί (αναστηθεί) ως τυφλός κατά την Ημέρα της Κρίσης»{Κοράνι 20: 123} Όποιος είναι προσκολλημένος στο Κοράνι και στην Σούννα τότε ανήκει στην ομάδα ανθρώπων που θα λάβουν σωτηρία (φίρκατου αν Νάτζια). Ο Προφήτης ανέφερε ότι αυτοί θα είναι οι επιτυχημένοι όταν η Ούμμα θα είναι διχασμένη σε 73 ομάδες γκρούπες, όλες τους θα είναι στην φωτιά της κόλασης εκτός από μία. Όταν ρωτήθηκε ο Προφήτης ποια θα είναι η σωμένη απάντησε: «αυτή που ακολουθεί την μεθοδολογία μου και την μεθοδολογία των συντρόφων μου (Σαχάμπα)» {Τιρμιδί, 2641} Ότι μας πληροφόρησε και προφήτεψε ο Προφήτης μας, έχει βγει αληθινό. Όταν κάποιοι από την Ούμμα αποφάσισαν να βασίσουν το δόγμα σε πηγές άλλες, πέρα από το Κοράνι και την Σούννα, πηγές όπως το «ίλμ ουλ Καλάμ» (σχολαστική θεολογία), και τις αρχές της «λογικής» που κληρονομήθηκε από την πλανεμένη αρχαιοελληνική φιλοσοφία, ξεκίνησαν οι αιρέσεις και οι διχόνοιες σχετικά με το δόγμα. Αυτό με την σειρά του οδήγησε σε διχασμό απόψεων και λοξοδρόμησης από την Τζαμάα (ορθόδοξη ομάδα). Καταυτόν τον τρόπο η Ούμμα (Οι Μουσουλμάνοι) άρχισε να κομματιάζεται. [3] Λοξοδρομήσεις, πλάνες και αιρέσεις στο δόγμα και μέθοδοι προστασίας Η λοξοδρόμηση από το ορθόδοξο Ισλαμικό δόγμα εγκυμονεί κινδύνους και καταστροφές. Αυτό διότι η ορθή δογματική ωθεί σε ωφέλιμες (αποδεκτές) ενάρετες πράξεις. Αυτός που δεν κατέχει το Ισλαμικό ορθόδοξο δόγμα είναι εύκολο θύμα σε κάθε είδους αμφιβολίες και συγχύσεις, οπου σταδιακά συσσωρεύονται επάνω του με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να αντιληφτεί και να κατανοήσει το μονοπάτι που οδηγεί στην επιτυχημένη ζωή. Με αυτόν τον τρόπο η ζωή του γίνεται δύσκολη και επιχειρεί να βρει διέξοδο με διάφορους τρόπους, βάζοντας ακόμα και τέλος στην ζωή του, αυτοκτονώντας. Και αυτό είναι μια πραγματικότητα για 6
πολλούς οι οποίοι δεν κατέχουν το ορθό δόγμα/πιστεύω, καθώς και για πολλές κοινωνίες που δεν διοικούνται με Ορθόδοξη δογματική. Αυτές οι κοινωνίες διοικούνται από ζωώδες συμπεριφορές, οι οποίες έχουν χάσει όλους τους παράγοντες που οδηγούν σε μια επιτυχημένη ζωή. Κατέχουν μια υλιστική αντίληψη για την κοινωνία που τους οδηγεί στην καταστροφή. Αυτό παρατηρείται έντονα από άπιστες κοινωνίες. Τα υλικά αγαθά απαιτούν και την σωστή διοχέτευση (ορθή χρήση με καθοδήγηση) έτσι ώστε να υπάρχει κέρδος και ωφέλειες από τα χαρακτηριστικά τους. Και δεν μπορεί να υπάρξει αυτή η σωστή διοχέτευση και ορθή χρήση παρά μόνο μέσα από το ορθό δόγμα/πιστεύω. Ο Ύψιστος λέει: ي ا أ ي ه ا الر س ل ك ل وا م ن ال هطي ب ات و اع م ل وا ص ال احا إ ن ي ب م ا ت ع م ل ون ع ل يم «Ω! Εσείς οι απόστολοι! Φάγετε (απολαμβάνοντας) από τα καλά κι αγνά πράγματα και κάνετε το σωστό, γιατί είμαι Γνώστης όλων των έργων σας.» {Κοράνι 23:51} Ο Ύψιστος λέει: و ل ق د آت ي ن ا د او ود م نها ف ض ا ل ي ا ج ب ال أ و ب ي م ع ه و ال هطي ر و أ ل نها ل ه ال ح د يد أ ن اع م ل س اب غ ات و ق د ر ف ي ال هسر د و اع م ل وا ص ال احا إ ن ي ب م ا ت ع م ل ون ب ص ير و ل س ل ي م ان الر يح غ د و ه ا ش ه ر و ر و اح ه ا ش ه ر و أ س ل ن ا ل ه ع ي ن ال ق ط ر و م ن ال ج ن م ن ي ع م ل ب ي ن ي د ي ه ب إ ذ ن ر ب ه و م ن ي ز غ م ن ه م ع ن أ م ر ن ا ن ذ ق ه م ن ع ذ اب ال هسع ير ي ع م ل ون ل ه م ا ي ش اء م ن همح ار يب و ت م اث يل و ج ف ان ك ال ج و اب و ق د ور هراس ي ات اع م ل وا آل د او ود ش ك ارا و ق ل يل م ن ع ب اد ي ال هشك ور 7
«Και δώσαμε - άλλοτε - Χάρη από Μας στον Δαυίδ, "Ω! Βουνά! Επαναλάβατε μαζί του τους επαίνους (προς τον Αλλάχ). Κι εσείς πουλιά (επίσης)!" Και μαλακώσαμε -για χάρη του- το σίδερο (στα χέρια του), (διατάζοντας): "Να φτιάχνεις θωρακισμένα σακάκια, ζυγιάζοντας τις αλυσίδες του οπλισμού τους, και κάνετε καλές πράξεις, γιατί (να είσαι βέβαιος ότι) βλέπω (πολύ καλά) όλα όσα κάνετε". Και στον Σολομώντα (κάναμε) τους άνεμους (να υπακούουν). Το χρονικό διάστημα, που οι άνεμοι διανύουν από το πρωί ως το απόγευμα και από το απόγευμα ως το βράδυ ισοδυναμεί μ' ένα ημερήσιο ταξίδι ενός ανθρώπου. Και κάναμε γι' αυτόν να κυλά από μια κολυμπήθρα λιωμένος χαλκός, και κάναμε τους τζιν (πνεύματα) να δουλεύουν ανάμεσα στα χέρια του (μπροστά του), με την άδεια του Αλλάχ, κι όποιο, απ' αυτά, παρέβαινε τη διαταγή Μας το κάναμε να δοκιμάζει την Τιμωρία της πύρινης φλόγας. Δούλευαν γι' αυτόν -όπως ήθελε (φτιάχνοντας), παλάτια μ' αψίδες, (για το ναό του), και εικόνες, και γαβάθες φαρδιές σαν δεξαμενές, και καζάνια (φαγητού) ακίνητα (στη θέση τους): "Δουλεύετε (λοιπόν) ω! παιδιά του Δαυίδ και να (Μας) ευχαριστείτε. Κι όμως πολύ λίγοι από τους δούλους Μου είναι οι ευγνώμονες!".» {Κοράνι 34:10-13} Η δυναμική της Ακίντα (δόγμα) δεν πρέπει να στερείται από την υλική υποστήριξη, εάν όμως η υλική δυναμική ζημιώνει και οδηγεί προς το πλανεμένο δόγμα/πιστεύω, τότε γίνεται ένα μέσο καταστροφής, έτσι όπως συμβαίνει στα άπιστα έθνη, τα οποία κατέχουν υλικό πλούτο αλλά απουσιάζει το ορθό δόγμα. Η λοξοδρόμηση από το ορθό δόγμα (Ακίντα) έχει αιτίες, οι οποίες πρέπει να γνωστοποιηθούν έτσι ώστε να αποφευχθούν. Από τις πιο σημαντικές είναι οι εξής: 1) Άγνοια: Η άγνοια της ορθής Ακίντα, η οποία προκαλείται από την μη εκμάθηση, την αμέλεια στο να διδαχτεί και την αδιάφορη στάση προς αυτήν, γεννούν γενιές με άγνοια ως προς το δόγμα τους, δίχως να γνωρίζουν τι εναντιώνεται σε αυτό. Καταυτόν τον τρόπο, η αλήθεια θεωρείται ψέμα και το ψέμα λογαριάζεται ως αλήθεια, όπως ο Ούμαρ Ίμπν αλ Χαττάμπ είπε: 8
«Τα δεσμά του Ισλάμ θα σπάσουν, ένα κάθε φορά, και θα γεννηθεί η γενιά η οποία δεν θα γνωρίζει για την εποχή της Τζαχιλία (παγανισμός της προ-ισλαμικής εποχής των Αράβων)» {Χαντίθ του Ιμάμ Άχμαντ, αυθεντικό} 2) Φανατισμός στους προγόνους. Η φανατική προσκόλληση στις πεποιθήσεις των προγονών, ακόμα και σε αυτές που είναι πλανεμένες, και η εγκατάλειψη της αλήθειας. و إ ذ ا ق يل ل ه م اتهب ع وا م ا أ نز ل ه للا ق ال وا ب ل ن تهب ع م ا أ ل ف ي ن ا ع ل ي ه آب اء ن ا أ و ل و ك ان آب اؤ ه م ل ي ع ق ل ون ش ي ئاا و ل ي ه ت د ون «Κι όταν τους είπαν. "Ν' ακολουθείτε ό,τι ο Αλλάχ αποκάλυψε", αποκρίνονται: "Όχι! θ' ακολουθήσουμε τις απόψεις των πατέρων μας". Ακόμη κι αν οι πατέρες τους δεν καταλάβαιναν τίποτε και δεν ακολουθούσαν τον ίσιο δρόμο» {Κοράνι 2:170} 3) Εθελοτυφλία: Το να δέχεσαι τυφλά διάφορες απόψεις περί δόγματος και πίστεως, δίχως να γνωρίζεις τις αποδείξεις και την εγκυρότητα των λεγομένων αυτών. Όπως συμβαίνει με τις αιρετικές σέκτες των Τζαχμία, Μουατάζιλα, Ασάηρα, Σουφιστές και άλλες παρόμοιες αιρετικές ομάδες. Οι ομάδες αυτές πρόεκυψαν επειδή ακολούθησαν τυφλά τους προκατόχους τους (τους μεγάλους αιρεσιάρχες), με αποτέλεσμα να πλανηθούν και να λοξοδρομήσουν από την ορθή Ακίντα. 4) Εξτρεμισμός προς τους ενάρετους. Τους εξυμνούν υπερβολικά και τους αποδίδουν δυνάμεις που κανείς δεν έχει, παρά μονάχα ο Αλλάχ, όπως το να ωφελούν και να αποτρέπουν το κακό. Πολλοί εξτρεμιστές τοποθετούν αυτούς τους ενάρετους (η αγίους όπως τους λένε) ως μεσολαβητές μεταξύ του Αλλάχ και της κτίσης σχετικά με την ικανοποίηση των αναγκών τους και τους επικαλούνται (κάνοντας ντουά). Το αποτέλεσμα είναι να οδηγούνται στο να λατρέψουν αυτά τα άτομα διαπράττοντας πολυθεϊσμό. Σφάζουν θυσίες στους τάφους τους, ορκίζονται στο όνομα τους, τους επικαλούνται στους τάφους και αναζητούν βοήθεια και στήριξη σε αυτούς. Αυτό συνέβη και στον λαό του Νώε σχετικά με τους ενάρετους («αγίους») όταν είπαν: 9
و ق ال وا ل ت ذ ر هن آل ه ت ك م و ل ت ذ ر هن و د ا و ل س و ا اعا و ل ي غ وث و ي ع وق و ن س ارا «Και είπαν: Μην εγκαταλείπετε τις θεότητες σας. Μην εγκαταλείπετε (τα είδωλα): τον Ουάντ, ούτε τον Σουαά, ούτε τον Γιαγούθ, και τον Γιαούκ, ούτε τον Νάσρ,» {Κοράνι 17:23} 5) Απροσεξία στα σημάδια του Αλλάχ. Το να είσαι απρόσεκτος στα σημάδια του Αλλάχ που βρίσκονται στο σύμπαν, στα εδάφια της αποκάλυψης (Κοράνι), και ο θαυμασμός προς τον υλισμό που κατέχει ένας πολιτισμός, σε βαθμό που να νομίζει κάποιος ότι αυτά που έχει στην κατοχή του, από υλικά αγαθά, είναι προϊόν των προσπαθειών του αποκλειστικά. ق ال إ نهم ا أ وت يت ه ع ل ى ع ل م ع ند ي «Είπε (ο Καρούν): "Αυτά (τα πλούτη) μου έχουν δοθεί επειδή έχω μια ορισμένη γνώση"» {Κοράνι 28:78} Ο άνθρωπος καυχιέται (άδικα) με παρόμοιο τρόπο: ه ذ ا ل ي «Αυτό είναι δικό μου (προϊόν της προσπάθειας μου)» {Κοράνι 41:50} Δεν συλλογίζονται ούτε αντιλαμβάνονται το μεγαλείο Εκείνου που έφερε όλα αυτά στην ύπαρξη, που έδωσε όλες αυτές τις ιδιότητες σε δημιουργημένα πράγματα, που δημιούργησε τον ίδιο τον άνθρωπο και του έδωσε την δυνατότητα και την ικανότητα να ωφεληθεί από αυτά. و ه للا خ ل ق ك م و م ا ت ع م ل ون «Κι ο Αλλάχ είναι που έπλασε εσάς κι αυτά που κάνετε» {Κοράνι 37:96} 10
أ و ل م ي نظ ر وا ف ي م ل ك وت ال هسم او ات و ا ل ر ض و م ا خ ل ق ه للا م ن ش ي ء «Δεν βλέπουν το βασίλειο των ουρανών και της γης και σ' όλα τα δημιουργήματα του Αλλάχ;» {Κοράνι 7:185} ه للا الهذ ي خ ل ق ال هسم او ات و ا ل ر ض و أ نز ل م ن ال هسم اء م ا اء ف أ خ ر ج ب ه م ن الثهم ر ات ر ز قاا لهك م و س هخر ل ك م ال ف ل ك ل ت ج ر ي ف ي ال ب ح ر ب أ م ر ه و س هخر ل ك م ا ل ن ه ار و س هخر ل ك م ال هشم س و ال ق م ر د ائ ب ي ن و س هخر ل ك م اللهي ل و النهه ار و آت اك م م ن ك ل م ا س أ ل ت م وه و إ ن ت ع د وا ن ع م ت ه للا ل ت ح ص وه ا إ هن ا ل نس ان ل ظ ل وم ك فهار «Είναι ο Αλλάχ, Εκείνος που δημιούργησε τους ουρανούς και την γη, και στέλνει (κάτω) βροχή απ' τον ουρανό, κι απ' αυτή κάνει να βγουν καρποί για να τραφείτε. Είναι Εκείνος που έκανε τα καράβια να εξουσιάζονται από σας, ώστε να μπορούν να διασχίζουν τις θάλασσες με τη θέληση του Αλλάχ. Και σας έκανε τα ποτάμια (επίσης) να τα δαμάσετε. Έχει δαμάσει για εσάς τον ήλιο και τη σελήνη - που συνεχίζουν (και τα δυο) την κανονική πορεία τους - και τη νύχτα, επίσης και την Ημέρα έχει δαμάσει για σας. Και σας έδωσε από όλα που Του έχετε ζητήσει. Κι αν υπολογίσετε τις χάρες του Αλλάχ, ποτέ δεν θα μπορέσετε να τις απαριθμήσετε. (Κι όμως) ο άνθρωπος έχει παραδοθεί στην αδικία και στην αχαριστία» {Κοράνι 14:32-34} 6) Ορθός προσανατολισμός στα παιδιά. Τα περισσότερα σπίτια στερούνται τον ορθό δογματικό προσανατολισμό και την καθοδήγηση. Ο Προφήτης صلى هللا عليه وسلم είπε: «Κάθε παιδί γεννιέται στην «φίτρα» (φυσική κατάσταση μονοθεϊστικής πίστης). Οι γονείς του είναι αυτοί που το οδηγούν στον Εβραϊσμό, Χριστιανισμό» {Μπουχάρι Μούσλιμ} 11
Γιαυτο και οι γονείς παίζουν σπουδαίο ρόλο στην διασφάλιση του ορθού δογματικού προσανατολισμού για το παιδί. 7) Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης/Τηλεόραση: Τα προγράμματα που πληροφορούν και επιμορφώνουν έχουν αποτύχει στις υποχρεώσεις τους, στις περισσότερες Ισλαμικές χώρες. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα δίνουν μικρή η και καθόλου σημασία στη θρησκεία. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, κάθε μορφή οπτικοακουστικής πληροφορίας η γραπτού λόγου (τύπος), έχουν μετατραπεί σε όργανα καταστροφής και πλάνης. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο υλισμός και η πολυτέλεια. Δεν τους ενδιαφέρει αυτό που δυναμώνει πραγματικά τον άνθρωπο, δεν τους νοιάζει να διαδώσουν το ορθό δόγμα ούτε να προωθήσουν αυτό που υποτάσσει τις αποκλίνουσες συμπεριφορές. Το αποτέλεσμα είναι να μεγαλώνει μια γενιά δίχως τις κατάλληλες άμυνες για να αντιμετωπίσει τις δυνάμεις της αποστασίας. Οι τρόποι για να προστατευτούμε από τις πλάνες συνοψίζονται ως εξής: 1) Επιστροφή στο βιβλίο του Αλλάχ (Κοράνι) και στην Σούννα (προφητική παράδοση) του Προφήτη Του, έτσι ώστε να αντλήσουμε το ορθό δόγμα/πιστεύω, έτσι όπως έκαναν οι ενάρετοι προκάτοχοι (Σάλαφ). Τίποτα δεν θα διορθώσει/αναμορφώσει τις επόμενες γενιές παρά μόνο αυτό που διόρθωσε και αναμόρφωσε τις πρώτες γενιές (του Ισλάμ). Η διόρθωση και η αναμόρφωση αυτή πρέπει να συνδυαστεί με την αναίρεση των ψεύτικων δογμάτων και των αιρετικών ομάδων. Να υπάρχει γνώση της πλάνης τους έτσι ώστε να αντικρουστεί. Αυτός που δεν γνωρίζει το κακό είναι πολύ πιθανόν να πέσει μέσα σε αυτό. 2) Δίνοντας έμφαση στην διδασκαλεία της σωστής Ακίντα (ορθόδοξο Ισλαμικό δόγμα), το δόγμα των ενάρετων προκατόχων (Σάλαφ), σε όλα τα επίπεδα της εκμάθησης, δίνοντας αρκετή υλη και χρόνο για επιμόρφωση στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, καθώς επίσης δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις εξετάσεις. 3) Μελετώντας την αγνή Σαλαφία (Ισλαμική ορθοδοξία - μεθοδολογία κατανόησης του Ισλάμ από τους Σάλαφ τους 12
Σαχάμπα και τους μαθητές τους). Αποφυγή βιβλίων που προωθούν αιρετικές σέκτες όπως τους Σουφιστές (Σούφι), τους Τζαχμία, τους Μουατάζιλα, τους Ασάηρα, τους Ματουρίντι και άλλους παρόμοιους. Ο μόνος λόγος που δικαιολογεί την εκμάθηση της αίρεσης είναι μόνο για να εξυπηρέτηση προς την αποδόμηση της (από τους ειδικούς). 4) Να αναδειχτούν οι ευσεβείς ντουάτ (που κάνουν ντάουα ισλαμική ιεραποστολή) και να επιδιώξουν την αναβίωση της Ακίντα των Σάλαφ (ενάρετων Μουσουλμάνων προκάτοχων) αντικρούοντας τα δογματικά λάθη εκείνων που έχουν αποκλίνει από αυτήν. 13